Op één van de laatste zomerse dagen van het jaar werd er zaterdag erg vroeg verzameld om deze zomerse dag in volle lengte te benutten. Al om 7.25 werd er afgereisd richting Ottoland, om het daar op te nemen tegen VVAC JO13-1. Een ploeg die we kennen uit de voorbereiding en één van de sterkere teams uit de competitie. Het beloofde dus een zware ochtend te worden voor de JO13-1. Helaas waren we door de vakantie niet helemaal compleet, Jasper en Daley waren daardoor afwezig. Even waren we bang dat ook Denley met vakantie was, maar gelukkig was deze angst onterecht. 

Om 8.30 werd er afgetrapt en we begonnen vrij aardig aan de wedstrijd. Dit resulteerde al gelijk in een kans voor Denley, zijn inzet viel helaas op de verkeerde kant van de paal. Aan de andere kant was ook VVAC dichtbij een treffer, maar ook bij deze inzet stond de paal in de weg. Zo waren beide ploegen dus dreigend in de openingsfase, maar VVAC kreeg naarmate de eerste helft vorderde wat meer grip op ons en dus op de wedstrijd. Toch bleven wij met Denley en Yuri voorin dreigend en ook Yuri kreeg een goede mogelijkheid om een goal te maken. Helaas was VVAC de ploeg die de score wist te openen. Na balverlies van ons wist de ploeg uit Ottoland met een goede aanval naar de 1-0 te counteren. Na deze goal ging VVAC makkelijker voetballen en waren wij meer en meer degene die achter de bal aan moesten lopen. De 2-0 hing in de lucht en deze viel uiteindelijk ook. Voor rust kregen we via Denley nog een grote kans, maar opnieuw rolde de bal net aan de verkeerde kant van de paal en zo bleef het 2-0. Met deze achterstand zochten we de kleedkamer op. 

Na rust wisten we geen echte vuist meer te maken. VVAC domineerde de wedstrijd en Kozakken Boys kwam er niet of nauwelijks meer uit. Te vaak werd de bal onnodig ingeleverd en meer en meer gingen de duels verloren. Na 8 minuten spelen in de tweede helft wist de tegenstander de wedstrijd te beslissen.  Toen het even later ook 4-0 werd waren we even bang dat het team in zou storten en dat de score nog hoger op zou lopen. Gelukkig nam VVAC wat gas terug en zo konden ook wij weer tot kansen komen. 7 minuten voor tijd wist Sven de eer te redden en de stand wat dragelijker te maken. Met een goed schot wist hij de keeper te passeren. 4-1 was uiteindelijk ook de eindstand. 

Een terechte nederlaag tegen een ploeg die momenteel een stukje verder is dan ons. Het is jammer dat we in de eerste helft onze kansen niet wisten te benutten, want je weet nooit hoe een wedstrijd dan kan lopen. Volgende week hebben we een keer een vrije zaterdag, woensdag 25 oktober wacht voor ons de volgende uitdaging. Dan spelen we namelijk voor de 2e ronde in de beker tegen 3e divisionist TSC JO13-1, eens kijken of we kunnen stunten en ons bekeravontuur met minimaal één wedstrijd kunnen verlengen.