Zaterdag stond dat de eerste bekerronde na de poulefase op het programma. Na drie toch wel eenvoudige winstpartijen traden de Boys nu aan tegen opnieuw een team van Hardinxveld. Voor de derde keer dit seizoen was het ook een ander team, dit keer namelijk Hardinxveld 10. Enige research leerde ons dat zij iets meer moeite hadden in de poulefase van de beker, maar ook gewonnen hadden van onze latere tegenstander in de competitie Peursum 5. Hardinxveld mocht dus niet onderschat worden.

Er was voorafgaande aan dit seizoen besproken dat we zo lang mogelijk mee wilde blijven doen op twee verschillende fronten om de prijzen. De beker was een toernooi waarin al jaren eigenlijk matig werd gepresteerd en dit seizoen zou dan ook het seizoen zijn waarin de negatieve trend doorbroken zou worden.

De selectie vandaag was niet helemaal compleet. Zowel Stijn als Scott was afwezig door bezigheden met vrienden in respectievelijk Valkenswaard en Biddinghuizen. De opstelling werd gevormd door Martijn – Stan-Niels-Christian-Sander – Kevin-Tiemen-Tim – Luc-Mark-Thomas. Op de bank namen vier man plaats en om stipt half een werd er afgetrapt door de plaatselijke arbiter.

De wedstrijd begon afwachten van beide kanten met alleen een klein kansje van Hardinxveld dat eigenlijk ook niet noemenswaardig was. Met een kleine tien minuten op de klok was het Thomas die de bal halverwege het veld kreeg aangespeeld en genoeg ruimte zag om aan een solo te beginnen. Deze eindigde pas nadat hij de bal achter de keeper van de thuisploeg had geschoten en zo voor de 0-1 had gezorgd.

Een goede start dus voor de Boys die werd gevolg door een enorme serie van grote kansen. De marge had voor de twintigste minuut allang uitgebreid moeten zijn met een verschil van twee of drie goals. De grootste kans voor een uitbreiding van de score was er halverwege de eerste helft toen de leidsman onverbiddelijk was en de bal op elf meter legde en zo de kans gaf aan de Boys. Tim ging achter de bal staan om dit klusje te klaren. Zijn eerdere penalty tegen Sleeuwijk 7 thuis zat er feilloos in en er was goede hoop op de 0-2.

Het bleef bij goede hoop want Tim produceerde een misser en schoof de bal zo langs de verkeerde kant van de paal. Iets wat hij die avond nog zeer vaak heeft moeten horen van verschillende teamgenoten. Na deze gemiste penalty nam de storm voor het doel van Hardinxveld iets af en werd de rust bereikt zonder al te veel kansen met een minimale voorsprong.

In de kleedkamer werd eigenlijk alleen maar tegen elkaar gezegd dat vrijwel alles goed ging, op het afmaken van de kansen na. Er werd wel besloten een aantal keer te wisselen en zo kwamen Stef, Oscar en Sam het veld in voor Stan, Luc en Tiemen. Ruben zou later de tweede helft nog in het veld komen voor Mark.

In de beginfase na rust leek er ook nog weinig aan de hand voor de Boys. Opnieuw werd er goed gecombineerd en kwam het 5^e tot twee grote kansen. Inherent aan de eerste helft werden ook deze weer gemist. Het is de ongeschreven voetbalwet die vertelt dat de tegenstander wel gaat scoren als jij dat zelf nalaat.

Het begon met onderling gezeur. Door het missen van kansen en het maken van foute keuzes besloot onze niet nader te noemen linker centrale verdediger dat het tijd was om aan een klaagzang te beginnen tegen teamgenoten. Dit had een zeer negatief effect op het hele elftal want vlak daarna werd Hardinxveld sterker en kwamen zij tot een serie kansen en corners. Met nog een half uur op de klok kopte de thuisploeg de gelijkmaker binnen, wat de Boys toch eigenlijk aan zichzelf te wijten hadden.

Toen het gezeur en geklaag nog niet ophield werden er rigoureuze maatregelen getroffen door Niels die zijn compagnon centraal in de defensie naar de bank dirigeerde en Stan hiervoor in het veld liet komen. Tegelijkertijd kwam Ruben het veld in om het team van nieuw aanvallen elan te voorzien.

Het leek wel alsof de 1-1 als een bom was ingeslagen. Het was wachten op de 2-1 van Hardinxveld, de mannen uit Werkendam kwamen amper meer de eigen helft af en konden zo ook geen gevaar stichten. In de 85^e minuut was daar het noodlot en kwam Hardinxveld ook op voorsprong. Op een of andere manier leek dit een soort signaal voor de Boys om nog een keer alles uit de kast te halen om het beker avontuur nog langer te laten duren.

Wanneer je massaal aanvalt betekent het automatisch ook dat er ruimte komt voor de tegenstander voor de counter. Precies dat gebeurde er nu ook en Hardinxveld ging handig om met de geboden ruimte en breidde de voorsprong uit. Een kansloze missie was het nu geworden met nog twee minuten officiële speeltijd op de klok. Vanaf de aftrapt vertrok Niels met de bal aan zijn voet op avontuur richting het vijandelijke doel en baande zich een dusdanige weg door de defensie dat hij de aansluitingstreffer kon binnenschieten.

Je zag de hoop terugkeren bij de Boys en het was Hardinxveld dat nu begrijpelijk massaal inzakte. Vanuit een voorzet ontstond er nog een enorme kans voor Tim, maar net zoals bij de penalty wist hij het netje niet te laten bollen. Over en sluiten was het nu, zeker nadat Hardinxveld in korte tijd nog twee keer toesloeg en zo de einduitslag op het bord zette van 5-2. Enigszins geflatteerd en ook zeker onnodig kijkend naar het spelbeeld in de eerste helft, maar feit is wel dat net als in voorgaande jaren het bekeravontuur er vroegtijdig op zat.

Zeker deze pot zorgde voor veel chagrijn bij de spelers, het gedrag en de wissel van Christian waren ook nog onderwerp van gesprek en zette de onderlinge verhoudingen op scherp. Volgende week werd de competitie weer hervat en was het zaak om weer als team aan de aftrap te staan. Dit zou moeten gebeuren door maandag een goede training neer te zetten met een hoge opkomst waardoor het positieve gevoel weer zou moeten terugkomen