Na een redelijk constant seizoen, met 13 gewonnen wedstrijden, 3 gelijke spelen en 2 verliespartijen, is gebleken dat Kozakken Boys 4 de langste adem had in deze ijzersterke competitie.

Vanaf het begin van het seizoen was het al vrij snel duidelijk dat het 4e de titelstrijd aan moest gaan met Sliedrecht, Rijsoord en SVS'65. Waar laatstgenoemde als eerste afviel in deze strijd, moest Rijsoord het hoofd één speelronde van te voren ook buigen. Op het oog had Sliedrecht de beste papieren voor de laatste speelronde, maar mede omdat Hardinxveld zijn sportieve plicht deed (waarvoor hartelijk dank), moest de kampioensschaal hals over kop naar Sportpark Meihoven gebracht worden.

Onder toeziend oog van onze vaste supportersschare, en speciaal voor deze wedstrijd nog een beetje meer fans, moest Kozakken Boys 4 natuurlijk eerst zien af te rekenen met Ameide 5. Na een vliegende start met een, op het oog houdbare, vrije trap van Stefan kwamen we al snel op 0-1. Hierna zakte het niveau van de wedstrijd ver weg, en had het 4e elftal geluk met enkele om zeep geholpen kansen van Ameide. De 0-2 van Teus, een mooie lob, kwam dan ook als een bevrijding. Een donderspeech in de rust van onze interim-coach Dick Damen stelde orde op zaken. Kozakken Boys 4 liep, in een al snel gelopen 2e helft, uit naar 1-8 dankzij goals van (nog een keer) Teus, Gerco, Benny, Mark en Michael (2 keer).

Na het laatste fluitsignaal werd er direct contact gelegd met onze contactpersoon op het andere veld in Hardinxveld, zo'n 21 kilometer verderop. Het positieve nieuws kwam vanuit de kant van onze noorderburen, waarop het feestgedruis los barstte.

Het feest werd gevierd, onder het genot van een heerlijke barbecue, met het ook kampioen geworden 5e elftal en duurde tot in de late uurtjes. Het was een geslaagde avond!