Nog maar twee wedstrijden en het seizoen 2017-2018 zit er alweer op. De één-na-laatste wedstrijd van dit seizoen werd gespeeld tegen Fc Engelen JO13-1. Een ploeg waar we thuis redelijk eenvoudig van wonnen, maar wel een ploeg die de laatste weken een aantal prima resultaten had neergezet. Met drie nederlagen op rij werd het voor ons wel weer een keer tijd voor een overwinning en uit bij Fc Engelen moest dit toch mogelijk zijn was de verwachting. Op Rik na was iedereen fit voor de wedstrijd en Dave werd weer ingevlogen om de plek onder de lat in te nemen. 

Bij jeugdvoetbal staat alles in het teken van ontwikkeling en leren van fouten. Die ruimte krijgen de spelers, maar niet alleen de spelers krijgen die ruimte, want ook voor de ouders geldt dit. Vorige week hadden we natuurlijk het mooie voorbeeld van de grensrechter die aan de verkeerde kant stond te vlaggen. Ik durf te zeggen dat hij deze fout geen tweede keer zou begaan. Een aantal wedstrijden terug was de wasvrouw van dienst de wastas vergeten mee te nemen naar de wedstrijd. Ook een fout die je maar één keer maakt en gisteren kreeg deze wasvrouw de kans om te laten zien dat je ook als ouder zijnde nog kan leren van je fouten. Eenmaal aangekomen bij Fc Engelen zaten de jongens in de kleedkamer met één grote vraag. Waar is de wastas? Alle ogen richten zich tot Kyano en Kyano zag de bui op dat moment al hangen. We moesten maar informeren bij de wasvrouw van dienst waar de wastas was en navraag leerde dat deze wel ergens stond, maar niet op de plek waar we hem op dat moment het liefste willen. Dit was dus een foutje die je toch meer dan één keer kan maken, maar we zijn er nu echt van overtuigd dat driemaal scheepsrecht is en dat het de volgende keer in één keer goed gaat. 

Geen wastas dus en geen wedstrijdtenues. Gelukkig had iedereen zijn polo bij en moesten we daar maar in gaan voetballen. Korte broekjes hadden we niet, dus de trainingsbroeken gingen aan en zo konden we alsnog gaan beginnen aan de wedstrijd. Op het hoofdveld mét natuurgras werd er om 11.15 afgetrapt. We begonnen redelijk aan de wedstrijd en wisten goed druk te zetten op de tegenstander. Door deze druk en door een aantal goede aanvallen wisten we in die eerste 20 minuten een handjevol kansen te creëren. Yuri kreeg een aantal goede kansen, maar ook Kyano en Ivan waren dichtbij een doelpunt. Het vizier stond echter niet op scherp en we wisten in deze goede periode niet te scoren. Zonde, want gedurende die twintig minuten hadden we nog niks te vrezen van de tegenstander. Na deze twintig minuten werd het voor Kozakken Boys moeilijker om druk op de helft van de tegenstander te houden en nu werd ook Fc Engelen dreigend. Maar net als bij ons stond ook bij hun het vizier niet op scherp. Dave wist alle ballen tegen te houden en we gingen rusten met een 0-0 stand. 

In de kleedkamer waren de spelers toch wel teleurgesteld dat we niet wisten te scoren. Dit moest in de tweede helft anders. De wedstrijdtas was inmiddels gearriveerd en de spelers konden zicht ontdoen van de trainingsbroeken en polo's. De korte broeken en wedstrijdtenues gingen aan en met vertrouwen werd er begonnen aan de tweede helft. De controle die we in de eerste helft voor een groot gedeelte hadden, die hadden we in de tweede helft niet meer. Bovendien werd het spel steeds matiger en hielden we zelden nog de rust als we aan de bal waren. Toch kwamen we al vrij snel na rust op voorsprong. Na een ingooi aan de linkse kant wist Nathan uiteindelijk Sven vrij te spelen op de rand van het strafschopgebied. Sven aarzelde niet en wist met een mooi schot de keeper te passeren. Eindelijk was daar dus het doelpunt. Niet lang daarna moesten we op 0-2 komen. Daley was alles en iedereen al voorbij gelopen en de bal inschieten leek het makkelijkste deel van zijn actie. Hoe het mogelijk was weten we nog steeds niet, maar de bal ging hoog over het doel in plaats van er in. Het kan de beste overkomen, maar jammer was het wel, want bij een 0-2 vlak na rust zou er toch wel iets breken bij de tegenstander. 

Dit gebeurde dus niet en de tegenstander zat nog in de wedstrijd. Het verloop van de tweede helft was qua voetbal het aanzien nauwelijks waard, maar gevochten werd er wel. Met name de achterhoede spelers en Dave verdienen daarin een compliment. Denley moest kort voor tijd naar de kant en met tien man moesten we de laatste minuten zien te overleven. Fc Engelen speelde alles of niets en vlak voor tijd leek dan toch de 1-1 te vallen. Waar iedereen de 1-1 al telde was het toch nog 'Jappie' die met een uiterste krachtinspanning de 1-1 wist te voorkomen. Vlak daarna was het tijd en zo gingen we dus met een overwinning terug naar Werkendam. 

In de kleedkamer werd Jasper toegezongen voor zijn ultieme redding op de doellijn. Bescheiden als hij is zei hij dat we het als team doen. Mooi!
Ondanks het matige spel van de tweede helft, blijft het wel jammer dat we een redelijke eerste helft niet afsluiten met een aantal goals. We kregen zeker drie 100% kansen en als je die maakt, dan maak je het jezelf veel makkelijker. Nu rest ons nog één wedstrijd, een thuiswedstrijd tegen LRC. Wanneer deze gespeeld gaat worden is nog even de vraag, want door de kampioenswedstrijd van het 1e elftal kunnen we deze wedstrijd niet volgende week afwerken.