Zo, inmiddels is ook de derde winterstop achter de rug en dus konden we zaterdag onze opwachting weer maken in de Hoofdklasse. Driemaal is scheepsrecht dus ik hoop dat die koude ellende ons nu bespaard blijft tot toch hopelijk december dit jaar. Tegenstander deze zaterdag was Theole, daar hadden we uit al gevoetbald en nu mogen we hen dus thuis ontvangen. Uit hadden we daar een mooi resultaat geboekt, de toen nog koploper werd door ons verslagen met 2-1, een mooie teamprestatie. Inmiddels zijn we nog steeds groeiende en is het vertrouwen in eigen kunnen aanwezig. Met vertrouwen werd er dus toegeleefd naar deze wedstrijd. Rik moest deze wedstrijd helaas nog aan zich voorbij laten gaan door een blessure, Dave van de JO11-1 kon gelukkig zijn plek weer innemen.
Iets later dan de geplande 10.00 werd er afgetrapt, door drukte in de kleedkamers moesten we nog even wachten op de tegenstander. Maar gelukkig wisten zij 'Veldje 1' uiteindelijk te vinden. We begonnen vandaag vrij goed aan de wedstrijd en in de eerste tien minuten waren we ietsjes sterker dan de tegenstander. We vonden iets makkelijker de vrije man en we zagen al snel dat er achter de verdediging van Theole genoeg ruimte lag om gevaar te stichten. Na tien minuten spelen kreeg Theole meer grip op ons spel en waren zij uiteindelijk iets sterker. Waar wij in onze sterkere fase niet wisten te scoren, zo deed helaas voor ons Theole dat in hun sterkere fase wel. Een eerste poging werd door Dave nog katachtig uit het doel getikt, maar op een ingestuurde corner hadden wij geen passend antwoord en zo werd het 0-1.
Daarna waren we dichtbij de 1-1 toen Yuri aan de verdediging kon ontsnappen, helaas werd hij net op tijd of voor eigenlijk net te vroeg weer ingehaald. Toch wisten wij even later de score weer gelijk te trekken. Na een heerlijke diagonale pass van Nathan wist hij opnieuw Yuri weg te sturen. Dit keer wist Yuri de keeper te passeren en netjes af te maken. Na deze 1-1 ging het redelijk gelijk op, al kwam Theole er wat gevaarlijker door dan wij dat deden. Het leek dan ook af te stevenen op een 1-1 ruststand, maar net voor rust wist Theole opnieuw op voorsprong te komen. Dit keer grepen we achterin niet fel genoeg in en de grote en sterke spits kon de bal rustig in de hoek schuiven. Een flinke domper dus voor rust.
Tijdens de rust toch geen enkele wanklank en nog een ploeg met vertrouwen. Puntjes op de 'i' en vol ervoor gaan tijdens de tweede helft. En het beloofde een verhitte tweede helft te worden. Het spelbeeld bleef een beetje hetzelfde als voor rust. Theole voetballend iets makkelijker met een aantal dreigende spelers voorin die het de verdediging soms lastig maakten. Maar Theole was zelf achterin kwetsbaar en nog steeds lag er die ruimte achter de verdediging waar we van wilden profiteren. Dit lukte een keer aardig toen Yuri weer was ontsnapt, Yuri probeerde de bal terug te leggen op Denley, maar helaas werd Denley goed verdedigd. Aan de andere kant had Theole de wedstrijd kunnen beslissen. De rappe spits was ontsnapt van onze verdediging en kwam oog in oog met Dave. Dave kwam als winnaar uit deze één tegen één situatie en zo hield hij ons in de wedstrijd. Na deze enorme kans wist Kozakken Boys dan toch de 2-2 te maken. Denley was zijn directe tegenstander voorbij en kon naar binnen trekken om te schieten. Zijn schot werd gepakt door de keeper, maar liet deze bal los en dan is Yuri er meestal als de kippen bij om dan die bal in de goal te tikken. Zo ook nu en zo was de stand weer gelijk.
Een spannend slot ontvouwde zich waarin beide teams op zoek gingen naar de overwinning. Gelukkig waren wij dit keer degene die op voorsprong kwamen. Een corner werd binnengekopt door Nathan en deze bal werd al dan niet achter de lijn gekeerd door de keeper. De scheids was ervan overtuigd dat deze kopbal over de lijn was en zo kwamen in de slotfase op een 3-2 voorsprong. Een spannend en onvriendelijk einde van de wedstrijd volgde, maar uiteindelijk wisten we de 3-2 overwinning binnen te halen en zoals elke overwinning werd ook deze gekoesterd en gevierd.
Ik kijk normaal gesproken voornamelijk naar mijn eigen ploeg en houd me niet heel veel bezig met tegenstanders of scheidsrechters/grensrechters. Maar vandaag liepen de gemoederen aardig op. Dat een tegenstander zich benadeeld voelt bij onze 3-2, daar kan ik inkomen. Dat had ik waarschijnlijk ook zo gevoeld. Of de bal wel of niet zat kon ik vanaf mijn plek namelijk niet zeggen. Twee weken terug hadden we zo'n zelfde situatie en toen kregen we de goal niet, aan het einde van het seizoen zal je uiteindelijk net zo veel momentjes mee als tegen hebben. Wat ik niet begrijp is dat je als begeleiding werkelijk waar élke beslissing van de scheids of grens van commentaar moet voorzien. Zelfs commentaar bij een ingooi tegen ten hoogte van de middencircel. Dan sla je de plank in mijn ogen volledig mis en vergeet je waar je jezelf als trainer echt druk om moet maken. Maar goed, voetbal is oorlog zei een groot trainer ooit, zo is het ook weer..
In het kader van ontwikkeling van onze spelers en staf zal ik me een weekje afzijdig houden van de trainingen en van de wedstrijd van volgende week. Kijken of de assistent trainer en de spelers op eigen benen kunnen staan. Maar niets in mij twijfelt daaraan!
(Foto's gemaakt door Thimo van Wijnbergen, voor meer foto's ga naar
www.fotografie.vanwijnbergen.nl)
