Copyright-ProShots-17190363

Copyright-ProShots-17190364

Copyright-ProShots-17190365

Copyright-ProShots-17190377

Copyright-ProShots-17190393

Copyright-ProShots-17190403

Copyright-ProShots-17190412

Copyright-ProShots-17191522

Copyright-ProShots-17191523

Copyright-ProShots-17191524

Copyright-ProShots-17191525

Copyright-ProShots-17191526

Copyright-ProShots-17191527

Copyright-ProShots-17191535

Copyright-ProShots-17191536

Copyright-ProShots-17191627

Copyright-ProShots-17191628

Copyright-ProShots-17191629

Copyright-ProShots-17191630

Drie weken lang leefde Werkendam en iedereen die Kozakken Boys lief is tussen hoop en vrees, maar de mannen van Michel Langerak leverde een fantastische prestatie door Sportlust’46, DVS’33 en GVVV alle drie het nakijken te geven. GVVV was de meest gevreesde tegenstander, maar werd met klinkende cijfers verslagen. Nadat woensdag Kozakken Boys de eerste klap had uitgedeeld deelde de Werkendammers in Veenendaal de knock-out uit. Na slechts 45 minuten voetballen was het duel al gespeeld. Een 0-3 voorsprong bij rust betekende dat de tweede helft enkel nog een formaliteit was. De wedstrijd eindigde in 1-4 waardoor Kozakken Boys over twee wedstrijden met maar liefst 7-2 wint van GVVV en daardoor volgend jaar nog steeds te bewonderen is op het hoogste amateurniveau.

Met 500 meegereisde supporters als steun in de rug begon Kozakken Boys aan de terugwedstrijd. Een bestorming van GVVV richting het Werkendamse doel werd verwacht, maar Kozakken Boys speelde zich met goed voetbal en een grote dosis felheid gemakkelijk onder de druk uit. De eerste mogelijkheden waren ook voor de Werkendammers, maar het eerste doelpunt bleef nog even uit.

Na tien minuten werd Elvio van Overbeek, die de plek van de geschorste Marijnissen had overgenomen, diep gestuurd door Stout. Hij ontsnapte aan de aandacht van de verdediging, liep alleen op de doelman af en lepelde hem schitterend in het doel. De ontlading bij iedereen was groot, maar de minuten die volgden werd die ontlading snel omgezet in zenuwen. Kozakken Boys stond weliswaar met 4-1 voor over twee wedstrijden, maar de Veense storm werd vanaf minuut twintig wel ingezet. De Werkendamse verdediging werd steeds verder naar achter gedrukt en Mike van de Meulenhof bewees opnieuw waarom iedereen bij Kozakken Boys zo blij is met deze keeper. Eerst was de doelman twee keer scherp bij een voorzet, later redde hij een schot van dichtbij katachtig met z’n benen.

De gelijkmaker hing tot op dat moment in de lucht, maar met schot richting Lommers verslikte de Veense defensie zich opnieuw in een lange bal waardoor de spits een vrije doortocht had en keurig de 0-2 tegen de touwen schoot. Nog geen tien minuten later was het die andere cultheld Leon Bot die in zijn laatste wedstrijd voor Kozakken Boys  0-3 tegen de touwen kopte waarmee het Veense verzet definitief werd gebroken. Bij het rustsignaal werd dan ook onder luid applaus de kleedkamer opgezocht.

De tweede helft kan niet anders worden omschreven dan een formaliteit. GVVV was niet bij machten om Kozakken Boys nog onder druk te zetten en de Werkendammers speelde de pot professioneel uit. Na een klein uur spelen deed GVVV iets terug via Jordi Bitter, maar dat veranderde niets aan het spelbeeld. De meegereisde supporters konden nog één keer juichen. In een mooie aanval werd GVVV kinderlijk eenvoudig weggespeeld en wie anders dan Johnny Lommers was het eindstation. De held van de nacompetitie maakte hiermee zijn zevende doelpunt in zes wedstrijden.

De ontlading na de wedstrijd was groot en het feest werd gevierd met de meegereisde supporters. Toen iedereen het hol van de leeuw had verlaten en de spelers aankwamen in Werkendam begon het grootste feest en bleef het nog lang onrustig op Sportpark de Zwaaier.

Het was een moeilijk en bewogen seizoen, maar Kozakken Boys mag zich volgend seizoen weer meten aan grote clubs als IJsselmeervogels, Spakenburg, Katwijk en Quick Boys. Iets waar na deze fantastische nacompetitie nu al reikhalzend naar uitgekeken kan worden.

KB Media / Niels Pruissen