Geacht bestuur, businessclub en andere leden en betrokkenen bij Kozakken Boys,

Tot onze teleurstelling voelen wij ons als gezin na alle tumult van de afgelopen maanden bij Kozakken Boys en de inmiddels persoonlijke aanvallen richting mijn kleinzoon, mijn zoon en onze neef, genoodzaakt deze open brief te schrijven.

Wat zou mijn man en onze vader trots zijn geweest dat er een tribune naar hem is vernoemd als waardering voor de wezenlijke bijdrage die hij, en daarmee ook zijn gezin, heeft geleverd aan Kozakken Boys. Een roerige geschiedenis die waarschijnlijk velen niet eens meer kennen.

En wat zou hij intens teleurgesteld zijn geweest als hij wist wat er nu aan de hand is binnen zijn en door vele anderen geliefde club.

Zijn enige, door hem gekende, kleinzoon heeft zijn nek uitgestoken door een bestuursfunctie te gaan vervullen. Ook met de geschiedenis van zijn opa in het achterhoofd is hij deze uitdaging vol vertrouwen en plezier aangegaan. Helaas is de slangenkuil nog groter gebleken dan waar wij hem al voor hadden gewaarschuwd.

Na een jaar bestuursperiode is er sprake geweest van chantage, ondermijning, bedreiging en zijn er leugens verspreid over hem met als toppunt het beruchte spandoek waar een persoonlijke aanval in is verwerkt. Dit valt door niemand te ontkennen, hoewel men dat wel zal proberen.

Het meest kwalijke aan dit verhaal is dat er niet wordt opgetreden. En daarmee wordt niet bedoeld het optreden tegen dit clubje mensen dat een dergelijk walgelijk spandoek maakt als ook het optreden tegen de personen die die haat voeden. Door een gebrek aan daadkracht is dit gedrag in de hand gewerkt en uit de hand gelopen.

Als familie van één van de erevoorzitters van Kozakken Boys willen wij aangeven dat genoeg inderdaad genoeg is. Wij hebben grote zorgen over de huidige clubcultuur en het gedogen ervan. Wij vragen ons oprecht af of de betrokkenen zich bewust zijn van de gevolgen van dit misselijkmakende gedrag en het gebrek aan optreden ertegen. Sponsoren zullen zich niet meer willen verbinden aan een vereniging waar dit gedrag wordt getolereerd, en ook de echte supporters zullen steeds meer wegblijven. Dus inderdaad, zoals het spandoek omschrijft: ’geen poen’. En ‘geen poen’ betekent geen bestaansrecht voor een vereniging.

Als familie hebben we overwogen de naamgeving ‘Teus Paans tribune’ te laten verwijderen omdat de grens van het fatsoenlijke en betamelijke inmiddels zwaar is overschreden. Maar, na een dag met vele steunbetuigingen, waarvoor dank, hebben wij nog vertrouwen in de echte supporters en geloven wij dat het tij kan worden gekeerd.

Hopelijk staan nu de mensen met oprechte clubliefde op tegen deze cultuur en worden woorden omgezet in daden. De tijd van mijn man en onze vader is inmiddels geweest, de tijd van Ad van Wijk en consorten is geweest, het is nu aan de nieuwe generatie om Kozakken Boys een sportieve en sociale toekomst te bieden.

Met vriendelijke groet,

Familie T.Y. Paans